Βρέχει σ’ αυτό το όνειρο

Μια σιωπή βαριά τύλιγε το δωμάτιο, η φωνή της Μπίλυ Χόλινταιη είχε πάψει ν’ ακούγεται από ώρα, πόση δεν μπορούσε να υπολογίσει η Αντιγόνη, ο καφές έμενε κρύος στις μπλε κούπες, έβλεπε απ’ τις μισάνοιχτες γρίλιες του παραθύρου το γκρίζο να πυκνώνει όλο και περισσότερο, πήγε ν’ ανάψει πλάι της το πορτατίφ και το μετάνιωσε. “Πες μου ένα παραμύθι”, του είπε χαμηλόφωνα, “πες μου ένα παραμύθι με πολύ έρωτα”.

Εννιά ιστορίες για την αγάπη και το φόβο, την επιθυμία και τη στέρηση, το όνειρο και την πραγματικότητα, το πάθος και τη σύμβαση, την επιλογή και τη μοίρα. Ιστορίες γένους θηλυκού, που συνταιριάζουν τον ενικό της προσωπικής εξομολόγησης με τον πληθυντικό του κοινού βιώματος.