Το Βυζάντιο και ο διωγμός του ελληνισμού

Περιορισμένη διαθεσιμότητα

Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία των ελέω Θεού αυτοκρατόρων, μέσα στην υπερεθνική συγκρότησή της, με κυρίαρχους τους Δυνατούς, το Ορθόδοξο Ιερατείο, το Στρατό και τη Σύγκλητο, επιβάλλει στους λαούς -κόντρα στο διάταγμα της Ανεξιθρησκείας- τη Νέα Θρησκεία, και η τελευταία σε εκπλήρωση του οφειλόμενου χρέους, διά των εκπροσώπων της, υιοθετεί την ικανοποίηση των αιτημάτων του αδικούμενου όχλου στη… μετά θάνατον αιωνιότητα.
Εχθρός αδυσώπητος της διπολικής εξουσίας (Κράτους – Εκκλησίας) η κληρονομιά του αρχαίου ελληνικού κόσμου με τους δημοκρατικούς θεσμούς. Ό,τι θυμίζει αυτόν τον κόσμο πρέπει να εξαφανιστεί: η φιλοσοφία του, τα κείμενα των συγγραφέων του, τα ιερά, οι ναοί, τα μνημεία του…
Η λέξη “Έλληνας” τη χιλιετή αυτή περίοδο, αλλά και στα κατοπινά χρόνια, σήμαινε εθνικός και ειδωλολάτρης. Καταδιώχτηκε για τούτο αμείλικτα τόσο από τους αυτοκράτορες όσο και από τους ιερωμένους-αγίους. Έτσι σβήνει και το κλασικό όνομα αυτής της χώρας.