…Η ιδιότητα του ανθρώπου δεν είναι εξ ορισμού ιδιότητα του Θεού· γι’ αυτό δεν μπορεί να αποκαλείται «αγαθή» από μόνη της, αλλά μονάχα στο μέτρο που αποκαλύπτει τη θεία τελειότητα, πρώτον με την ύπαρξή της και μόνο, και δεύτερον, με τον συμβολισμό της.
Μιλώντας με καθαρά μεταφυσικούς όρους, αυτή η αλήθεια του Χριστιανισμού μπορεί να εκφραστεί σαφέστερα λέγοντας πως στον Χριστό, η απόλυτη τελειότητα και η σχετική τελειότητα συγκλίνουν. Η διατομή του σταυρού είναι το σύμβολο της τέλειας σύμπτωσής τους.
Απ’ όλα αυτά μπορούμε να δούμε ότι το αρχικό μας ερώτημα, «υπάρχει το πρόβλημα του κακού;», έχει υποστεί, μετά από λεπτομερέστερη εξέταση, μιαν αλλαγή στην έμφαση, εφόσον ειπώθηκαν αρκετά προκειμένου να υποδειχθεί πως ό,τι φανερώνεται, σε σχέση με την ανθρώπινη κατάσταση, σαν «κακό», έχει τις ρίζες του, στο κοσμικό επίπεδο, πολύ βαθύτερα, σε μια ατέλεια αδιαχώριστη από κάθε εκδήλωση ως τέτοια, είτε έχει τη μορφή ενός κόσμου, ενός ατομικού όντος, ή ακόμα και ενός παραδείσου. Όταν οι Σούφι δηλώνουν πως «ο παράδεισος είναι φυλακή για τον Άγιο όπως ο κόσμος είναι φυλακή για τον πιστό», απηχούν την έσχατη έλλειψη ικανοποίησης τους απ’ όλα όσα δεν είναι Θεός και τα οποία ισχυρίζονται για τον εαυτό τους πως κατέχουν μια αυτόνομη ύπαρξη.
Φαίνεται λοιπόν ότι το ερώτημα θα έπρεπε μάλλον να τεθεί με την εξής μορφή: «Γιατί ο Θεός δημιουργεί; Γιατί υπάρχει οποιαδήποτε εκδήλωση, οποιοσδήποτε κόσμος; Πράγματι, γιατί χρειάζεται να υπάρχουμε;»…
…Έχουμε ήδη πει αρκετά για να δείξουμε πως αν υπάρχει ένα ερώτημα που επειγόντως μας αφορά- η λέξη «πρόβλημα» ήταν ατυχής-, αυτό δεν είναι ούτε η ύπαρξη του κόσμου, ούτε η ιδέα ενός κόσμου όπως θα τον φτιάχναμε αν ήταν στο χέρι μας, αλλά μάλλον το ερώτημα πως θα ενωθούμε με το κέντρο μας, που είναι επίσης το κέντρο όλων των πραγμάτων, το Δέντρο της Ζωής, ο άξονας που ενώνει τον ουρανό και τη γη. Η λέξη «religion» ετυμολογικά σημαίνει «ενώνω», το ίδιο και η λέξη γιόγκα που έχει την ίδια ρίζα με τη λέξη «yoke» (ζεύω).
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.