H περιπέτεια ενός δέντρου που το κόβουν, το κάνουν τραπέζι, και μέσα στο μαραγκούδικο μαθαίνει πως από δω και πέρα θα ζει με τέσσερα πόδια, όπως τα ζώα. Όμως, δεν θα μπορεί να περπατάει
όπως εκείνα, γιατί θα ζει με καρφιά, αφού ο άνθρωπος ό,τι χρειάζεται το καρφώνει για να το κρατάει κοντά του. “Kι αν χρειάζεται έναν άλλο άνθρωπο, τότε τι κάνει; Tον καρφώνει κι αυτόν;” ρωτάει το τραπέζι. Aυτό για τον καρφωμένο άνθρωπο θα το μάθει κάποτε από μόνο του, αλλά για την ώρα πληροφορείται πως το μόνο ξύλινο δημιούργημα που δεν έχει καρφιά και κυκλοφορεί στους δρόμους είναι κάτι χοντρό σαν φίδι, που το λένε μπαστούνι. Έτσι, παρόλο που μισεί και φοβάται τα φίδια, βάζει σκοπό της ζωής του να γίνει μπαστούνι.
“… η ιστορία αυτή [είναι] η πιο μικρή που έγραψα ποτέ για την πιο έντρομη περίοδο της ζωής μου. Ειλικρινής όμως, παρόλο που μιλάει για κούτσουρα και δέντρα. Ή, μάλλον, γι’ αυτό ακριβώς”.
(Α. Σ.)
