Μια συλλογή διηγημάτων που ξεκινά από τις πανάρχαιες εποχές των θρύλων μέχρι τις αβύσσους του τρόμου της ίδιας της ανθρώπινης υπόστασης, καλύπτοντας, συχνά με ανατρεπτικό χιούμορ, όλο το φάσμα της φανταστικής λογοτεχνίας.
– Οι αρουραίοι του νεκροταφείου
Κουνώντας σοφά τα γκρίζα κεφάλια τους, οι γεροντότεροι ισχυρίζονταν ότι υπήρχαν και χειρότερα πράγματα από τους αρουραίους και τα σκουλήκια, που σέρνονταν κάτω από την ανίερη γη των αρχαίων νεκροταφείων του Σέηλεμ.
-Το κάστρο του σκότους
Το ερπετό ήταν πιο αρχαίο από το κακό· ήταν πέρα και πάνω απ’ αυτό, όπως ένας θεός βρίσκεται υπεράνω από τ’ ανθρώπινα κίνητρα και ιδανικά. Τα μάτια του μιλούσαν για μια σοφία πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση.
– Ειδάλλως…
Διότι αυτός ο κόσμος θα σταματήσει να πολεμά, δήλωσε απειλητικά. Αν δεν σταματήσει, θα τον καταστρέψω. Δεν υπάρχει κανένας λόγος οι άνθρωποι να μην μπορούν να συμβιώνουν με αδελφοσύνη και ειρήνη.
– Η μηχανή των εγώ
Και όπως ένας άνθρωπος κάνει πίσω μπροστά σε μια μικρή αλλά αιμοβόρα αγριόγατα, έτσι κι ο Σαιντ Συρ πλημμύρισε από τον πανικό του πολιτισμένου μπροστά σ’ ένα πλάσμα που, κυριολεκτικά, δεν ήξερε τι θα πει φόβος.
– Ας τον πούμε δαίμονα
Ένας θείος που ήταν άδειος κι εκείνος στο κελάρι που λεγόταν Ράγγεντο, κι ο οποίος έπρεπε να τρέφεται τακτικά με ωμό κρέας, έτσι ώστε να μη συμβεί κάτι. Ένας μεταμφιεσμένος που ήλθε από κάπου.
