Το Ημερολόγιο ενός Τρελού

Ανέκαθεν ο «τρελός», λόγω ακαταλόγιστου, είχε την ανοχή από την εκάστοτε εξουσία να λέει «τα τρελά του».

Έτσι, και ο συγγραφέας, με το «δικαίωμα» του «τρελού», σχολιάζει τα τρελά και τα παράλογα αυτής της θεότρελης Ανθρώπινης Κοινωνίας, «χωρίς φόβον και πάθος» με βάση την Ολιστική Σκέψη και Φιλοσοφία. Ο κύριος στόχος του δεν είναι το Κράτος, τα πολιτικά κόμματα, οι Εκκλησίες, οι Φιλοσοφίες και οι διάφορες μορφές εξουσίας, αλλά ο μέσος άνθρωπος, δηλαδή, όλοι μας, μηδέ του συγγραφέα εξαιρουμένου.

Για το συγγραφέα αυτό που μετράει δεν είναι η εξωτερική αλλαγή της Κοινωνίας, αλλά η εσωτερική αλλαγή του μέσου ανθρώπου. Όχι, όλων, σώνει και καλά! Μόνον όσων η σκέψη θέλει να ξεφύγει από το Μυαλό και να πάει στην Καρδιά. Γιατί, κατά τον Ηράκλειτο «Για τους ξυπνητούς, ένας και κοινός είναι ο Κόσμος. Οι κοιμισμένοι, ζουν ο καθένας στο δικό του κόσμο».