Τα λουστρίνια της παρέλασης

Κείμενα απρόβλεπτα, ανόσια, ανίερα, τρυφερά, θυμωμένα, συγκινητικά, σατιρικά, χλευαστικά, κείμενα ιλαροτραγικά. Σαν μικρές αυτόνομες ιστορίες για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Σαν επιθεωρησιακά «νούμερα» για την πολιτική, την οικονομία, το κράτος, το… σύστημα. Σαν αφηγήσεις για την οικογενειακή ζωή, τη ζωή στους δρόμους, στα σαλόνια και τα πεζοδρόμια, στα πανεπιστήμια και τα λιμάνια. Υπουργοί, αρχιερείς, απατεώνες και άγιοι, κοσμικές κυρίες και τσογλάνια, εφησυχασμένοι και επαναστάτες, μια Ελλάδα της τρέλας, του oχαδελφισμού, της απόγνωσης και της πλάκας, παρελαύνουν με λουστρίνια αλλά και τσόκαρα. Κείμενα που δημοσιεύτηκαν ως άρθρα, χρονογραφήματα και κριτικά σημειώματα σε εφημερίδες και περιοδικά χθες, αλλά είναι σαν να γράφτηκαν σήμερα. Κείμενα που θα μπορούσαν να είχαν γραφτεί διακόσια χρόνια πριν, αλλά κανένας να μην το καταλάβει. Γιατί, σ’ αυτήν εδώ τη χώρα, ο ύπνος παραμένει η μόνη σταθερή αξία!