Παραλλαγές στο θέμα της ερωτικής επιθυμίας, θα μπορούσε να είναι ο υπότιτλος αυτού του βιβλίου, όπου έρωτας νοείται πόθος θανάτου ή αθανασίας, παγίδα για ν’ αδράξεις τη στιγμή. Στήνεις περίτεχνο κλουβί τις λέξεις, μα το αίσθημα πεισματικά μεταμορφώνεται, όπως τα’ αηδόνι έπαψε να κελαηδά στην Αυλή του Αυτοκράτορα.
Μοναδικό άλλοθι για την ιεροσυλία η διαφορετική οπτική γωνία του φύλου. Υπάρχει μια συνωμοσία σιωπής, που προκαλεί σ’ εκμυστηρεύσεις.
Ο Τίτλος ”Στη Σοφία της Άγνοιας Δόξα” παραπέμπει σ’ ένα μύθο: Σύμφωνα με τη Μυθολογία μας ο Τειρεσίας, είχε ζήσει δυο ζωές, μια σαν γυναίκα και μια σαν άντρας. Και όπως ήταν συναγμένοι οι Θεοί σε κάποιο γιορτινό τσιμπούσι τον ρώτησαν πόσο μετρά την ικανοποίηση του έρωτα ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες. Εκείνος τότε τους απάντησε ότι αν βαθμολογούσε με δέκα την ικανοποίηση που γεύεται η γυναίκα, στον άντρα φτάνει ίσα τη μονάδα.
Θύμωσε τότε η βασίλισσα του Ολύμπου, η Ήρα, που ο μάντης πρόδωσε αυτό το μέγα μυστικό των γυναικών κι έτσι τον καταράστηκε τυφλός και άντρας να πεθάνει.
Κείνο που μένει στη σκιά είν’ η οδύνη που συντροφεύει το μέγεθος της ηδονής. Κι όπως ο Βούδας θα ‘λεγε, οδύνη είναι η ίδια η επιθυμία για ζωή, το τίμημα της ευλογίας του να είσαι γυναίκα.
Κανένα άλλο κείμενο δεν έχει τίτλο. Όλα όμως είναι αφιερωμένα σε κάποιον άντρα… Μόνο σε άντρες. Σαν αντίδωρο. Στις μυριάδες λεκτικές αφιερώσεις των ανδρών στις γυναίκες – Μούσες τους, κάτω απ΄ τη σκέπη πάντοτε του μουσηγέτη Απόλλωνα. Σ’ αυτόν, λοπόν, το πρώτο χαίρε.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.