Η πυρά

The History Keepers

Ένα βαθιά πολιτικό μυθιστόρημα με την απειλητική και συνάμα ελπιδοφόρα ατμόσφαιρα ενός παραμυθιού.

Η δεκατριάχρονη Έμα μεγαλώνει σε μια χώρα της Ανατολικής Ευρώπης με δικτατορικό καθεστώς, όπου η καταπίεση δεν έχει τέλος. Όταν οι γονείς της σκοτώνονται, μπαίνει σε ορφανοτροφείο, αλλά πολύ σύντομα την παίρνει από εκεί η γιαγιά της, μια ηλικιωμένη γυναίκα την οποία η Έμα γνωρίζει για πρώτη φορά.

Και ενώ η πατρίδα της συγκλονίζεται από μια βίαιη επανάσταση, η Έμα –σαν μαθητευόμενη μάγισσα– αρχίζει να μαθαίνει τους τρόπους της Γιαγιάς, που ξέρει να λέει το φλιτζάνι, μπορεί να πληγώνει ή να γιατρεύει ανθρώπους κατά βούληση και μοιράζεται το σπίτι της με το φάντασμα του νεκρού άντρα της. Αλλά δεν είναι αυτός ο μοναδικός λόγος που οι περισσότεροι κάτοικοι της μικρής πόλης αντιμετωπίζουν τη Γιαγιά με καχυποψία και περιφρόνηση. Υποψιάζονται ότι αυτή και ο μακαρίτης σύζυγός της είχαν κάποια ανάμιξη στην εξαφάνιση επίσημων εγγράφων της μυστικής αστυνομίας του καθεστώτος.

Καθώς η Έμα μαθαίνει την ιστορία της οικογένειάς της, συνειδητοποιεί ότι πασπαλίζοντας την καθημερινότητα με λίγη μαγεία οι παππούδες της έβρισκαν μια διαφυγή από την ωμή πραγματικότητα.

Έγραψαν για το βιβλίο :

«Ο Ντραγκομάν μας μεταφέρει στα πιο θαυμαστά και τρομακτικά παραμύθια των παιδικών μας χρόνων, ξεθολώνοντας λίγο το ονειρικό τοπίο τους και ταυτόχρονα αναπαράγοντας πιστά τη συγκλονιστική τους ατμόσφαιρα αβεβαιότητας».

–Tea Obrecht, συγγραφέας του Η γυναίκα του Τίγρη

«Το μυθιστόρημα έρχεται σε μια στιγμή που δεν νιώθουμε μόνο τις σεισμικές δονήσεις μιας ιστορικής αλλαγής […] αλλά και τους τρόπους που η μαγική σκέψη, η συνωμοσία και οι φήμες κυλούν αργά μέσα από τις ρωγμές σε καιρούς αναταραχής… Αυτή είναι μια ιστορία, άλλωστε, στην οποία τα όνειρα και τα φαντάσματα είναι ευγενικά και πιο λογικά από τη διάχυτη βαρβαρότητα του κόσμου. Για αυτό, η αφήγησή του δεν είναι απλά μαγική, αλλά απολαυστική».

–Rebecca Makkai, New York Times Book Review

«Μια ιστορία με τα χαρακτηριστικά του