Tο ανά χείρας συλλογικό έργο επιχειρεί να ερευνήσει τη σχέση των παιδιών με την πληροφορία, από πλευράς ιστορίας, δικαίου, δεοντολογίας και πολιτισμού.
Ειδικότερα, μέρη του αναλύουν την πρόσβαση των παιδιών στην εκπαίδευση από τους αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα, στην ιστορία της μάθησης, ενώ ειδικό κεφάλαιο αναφέρεται αντίστροφα, στη διδακτική της ιστορίας. Ειδικό κεφάλαιο αναφέρεται στα παιδιά και το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας, είτε όταν τα ίδια τα παιδιά είναι δημιουργοί ή ηθοποιοί, κ.λπ. και πρέπει να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους έναντι των εκδοτών ή παραγωγών, ή ακόμη και από τους ίδιους τους γονείς τους που εισπράττουν τις αμοιβές τους, είτε όταν τα παιδιά είναι χρήστες του διαδικτύου και πρέπει να γνωρίζουν πως να έχουν νόμιμη πρόσβαση και να χρησιμοποιούν το περιεχόμενό του.
Παρουσιάζεται το καινοτόμο και πολύ σπουδαίο πρόγραμμα του Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας για την ενημέρωση και εκπαίδευση των μαθητών να σέβονται την πνευματική ιδιοκτησία, ενώ μελέτη περίπτωσης σε συγκεκριμένο δημοτικό σχολείο εκθέτει τη λειτουργία και επιτυχία του προγράμματος αυτού. Άλλες συμβολές για τα παιδιά και το δίκαιο αφορά τη νομική εκτίμηση της γνώμης των παιδιών στο δίκαιο (π.χ. σε δίκες γονικής μέριμνας κ.λπ.), την ελευθερία έκφρασης των παιδιών, την προστασία τους από ακατάλληλες διαφημίσεις, την προστασία της ιδιωτικής τους ζωής από τα ΜΜΕ και των προσωπικών δεδομένων τους, και ειδικά όσον αφορά την ιατρική έρευνα.
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα εκτίθενται οι Οργανισμοί Μνήμης (αρχεία, βιβλιοθήκες, μουσεία), η ιστορία και το έργο τους σε σχέση με τα παιδιά. Ειδικό κεφάλαιο, συγκεκριμένα, αφορά τη σχέση των παιδιών με τα αρχεία, τα αρχεία για τα παιδιά που κατέχουν τα ΓΑΚ, αλλά και τη δημιουργία αρχειακής συνείδησης στα παιδιά. Αντίστοιχα, ο τόμος συνεχίζει με τα παιδιά και τις βιβλιοθήκες, την ιστορία των παιδικών βιβλιοθηκών, τα προγράμματα για τα παιδιά στις προεδρικές βιβλιοθήκες στις ΗΠΑ κ.λπ. Έπεται η σειρά των μουσείων, καθώς αναλύεται το κίνημα
