Ορκίζομαι στον Μαρκήσιο ντε Σαντ, εραστή μου, ότι δική του για π

Je jure au marquis de Sade, mon amant, de n ‘etre jamais qu’a lu

Ένα μοναδικό ντοκουμέντο έρχεται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας. Ο Μορίς Λεβέ, ερευνώντας για περισσότερο από είκοσι χρόνια οτιδήποτε σχετικό με τον Μαρκήσιο ντε Σαντ στα δημόσια αρχεία και στις ιδιωτικές συλλογές, ανακάλυψε μια αλληλογραφία-θησαυρό: μια σειρά επιστολών που επιβεβαιώνουν την παθιασμένη ερωτική περιπέτεια του συγγραφέα της “Ιουστίνης” και του “120 ημέρες στα Σόδομα” με τη νεαρή και όμορφη κουνιάδα του Αν-Προσπέρ ντε Λονέ.

Για πρώτη φορά προσφέρεται στον ντε Σαντ η ζωντανή εικόνα της απρόσιτης παρθένου που θα ενσαρκώσει τις πιο ακραίες ερωτικές του φαντασιώσεις: αιμομιξία, ιεροσυλία, αμαρτία, ακολασία. Αυτό που εκπλήσσει περισσότερο είναι το πάθος με το οποίο ρίχνεται σ’ αυτό τον παράνομο δεσμό η υποψήφια μοναχή: υπογράφοντας με το αίμα της τις επιστολές, δίνει συμβολικά το μέτρο της απόλυτης θυσίας.

Ο Μορίς Λεβέ ξετυλίγει και σχολιάζει ένα από τα πιο σκοτεινά επεισόδια στην πολυτάραχη ζωή του Μαρκήσιου ντε Σαντ. Επιπλέον, παραθέτει, μεταξύ άλλων, μία αδημοσίευτη σειρά επιστολών ανάμεσα στον ντε Σαντ και στη σύζυγό του Ρενέ Πελαζί, που φωτίζουν το μύθο μιας ανεπανάληπτης όσο και αμφιλεγόμενης προσωπικότητας.