«…Το βιβλίο μιλάει για τις γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα και, όταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά, θεωρήθηκε ότι πήγαινε κόντρα στο ρεύμα, γιατί δεν έφερε τη σφραγίδα της θυματοποίησης. Πράγματι, αναζητούσα κάτι καινούριο, κάτι φρέσκο, επιθυμούσα να ανακαλύψω νέα πεδία και νέα προβλήματα. Ήταν ανάγκη να αποτινάξω ιδέες σκονισμένες, βαθιά ριζωμένες, κυρίαρχες ακόμη στη δεκαετία του 1980, όπως διαπίστωσα από τις βιβλιοκρισίες και τα άρθρα στον ιταλικό τύπο. Το ότι η ιστορία έπρεπε επιτέλους να ασχοληθεί με τις αρχαίες Ελληνίδες (όχι με την αρχαία Ελληνίδα ως αφηρημένη οντότητα), ύστερα από αιώνες στρατιωτικής και πολιτικής ιστορίας αποκλειστικά ανδρικής, εγκωμιάστηκε ως σωτήρια ανακάλυψη της μεταπολεμικής ιστοριογραφίας…»
G. Arrigoni
