Οι φιλοσοφικές οικίες

Διαθέσιμο

Η αλχημεία είναι η “κοπιαστική τέχνη” που επιτρέπει τη μετατροπή, μέσω της ΠΥΡΙΝΗΣ ΥΓΡΑΣΙΑΣ, των ευτελών μετάλλων σε φιλοσοφικό υδράργυρο ή πόσιμο χρυσό.

Με τη βοήθεια της αλχημείας, μαθαίνει ο καθένας να κατασκευάζει τον υδράργυρο των σοφών και μπορεί ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ για δεύτερη φορά και να εξαλείψει το “εγώ” της πειραματικής ψυχολογίας.
Ο αλχημιστής είναι ένας μυημένος που εργάζεται στο εσωτερικό εργαστήριό του για να κάνει το “MAGNUS OPUS” ή “ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΓΟ”.

Το Μεγάλο Έργο, συνεπώς, είναι μια πραγματική διαδικασία, μυητική, που είναι δυνατό να βιώσουμε στο ψυχολογικό διάστημά μας, αποκορύφωμα της οποίας είναι ο ερχομός του “ΧΡΥΣΟΥ ΑΓΟΡΙΟΥ” της αλχημείας.

Το μεγάλο έργο είναι, καταρχήν, η δημιουργία του ανθρώπου από αυτόν τον ίδιο, με συνειδητές εργασίες και ηθελημένες ταλαιπωρίες. Η μεγάλη εργασία είναι η εσωτερική μας κατάκτηση, η κατάκτηση της αληθινής ελευθερίας μας στο Θεό.

Η ΥΠΟΜΟΝΗ είναι η σκάλα του αλχημιστή και η ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ είναι η πόρτα του κήπου του. Οποιοσδήποτε σκοπεύει να κάνει το Μεγάλο Έργο πρέπει ΝΑ ΛΕΕΙ ΛΙΓΑ, ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΛΑ και ΝΑ ΣΩΠΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ. Έτσι είναι ο κανόνας της συμπεριφοράς του αληθινού φιλοσόφου και αλχημιστή.
Αναμφίβολα, ο μετασχηματισμός του EXIOHEHARI (δηλαδή του Ιερού Σπέρματος) διαμορφώνει τον υδράργυρο των σοφών. Αυτή η ΑΞΙΟΣΕΒΑΣΤΗ ΥΛΗ πρέπει να περάσει μέσω διαδικασιών καθαρισμού πριν να είναι χρήσιμη”. (Σαμαέλ Αούν Βεόρ)

Όλα τα βιβλία της Αλχημείας, είναι γραμμένα με κλειδί και όποιος δεν γνωρίζει το κλειδί της Σεξουαλικής Μαγείας δεν μπορεί να καταλάβει τα βιβλία της Αλχημείας.

Όλες οι τεχνικές των βιβλίων της Αλχημείας και όλα τα εργαστήρια των Αλχημιστών του Μεσαίωνα πρέπει να αναζητηθούν στα σεξουαλικά όργανα. Όλα τα έργα του Ραϊμόνδο Λούλιο, Αλβέρτου του Μεγάλου, Σεντιβόγκιους, Παράκελσου, Νικολά Φλαμέλ κ.α. είναι δυνατόν να κατανοηθούν μονάχα με το υπέρτατο κλειδί της Σεξουαλικής Μαγείας.

Τονίζουμε ότι η μετατροπή του Ιερού Σπέρματος γίνεται κατά την πράξη της Σεξουαλικής Μαγείας, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον ανάμεσα στο σύζυγο και τη σύζυγο. Άντρας και γυναίκα σχηματίζουν μια τέλεια πολικότητα, θετική-αρνητική. Ο ψυχολογικός θάνατος, δηλαδή η εξάλειψη των λεπτομερειών (σκέψεις, συγκινήσεις κ.λπ.) που τρέφουν τα ψυχολογικά ελαττώματα από στιγμή σε στιγμή (λαγνείας, θυμού, εκδίκησης, ζήλειας κ.λπ.), είναι απαραίτητος για όποιον θέλει να φτάσει στην επιστημονική αγνότητα. Χωρίς αυτήν, η μετατροπή της σεξουαλικής ενέργειας είναι αδύνατη.