Ήδη από τον Πλάτωνα διαγράφεται μια λαμπρή στην αρχή της τροχιά γι’ αυτό συνιστά την “τραμπάλα” των σχέσεων ανάμεσα σε μαθητή και δάσκαλο. “Σε παρακαλώ Σωκράτη – λέγει ο Λάχης στο δάσκαλο – και να με διδάσκεις και να με ελέγχεις σε ότι επιθυμείς και επίσης να μαθαίνεις από εμένα ότι γνωρίζω”. Μέσα από το παράδειγμα της παιδαγωγικής σχέσης διατρέχουμε το μαύρο κουτί της εκπαίδευσής μας, συναντάμε τρία συστατικά στη σημειολογία του σχολείου, το μαθητή, τον εκπαιδευτικό, τη γνώση. Στην κίνηση που κατευθύνει από το μαθητή στον εκπαιδευτικό και αντίστροφα, μέσα από τις αναπαραστάσεις και τις στάσεις αμφοτέρων, η φωτογράφηση αφορά τόσο το μερικό όσο και το γενικότερο, τόσο τη σχολική τάξη όσο και το ευρύτερο σύστημα εκπαίδευσης με αντιθετικά μοτίβα: επιθυμία, αμοιβαιότητα στη σχέση, πραγματικότητα λιγότερο λαμπρή, λειτουργώντας περίπου όπως το αμερικάνικο όνειρο, κάτω από την πανουργία των συνθηκών. Ίσως γιατί ανάμεσα στις πιο δύσκολες λειτουργίες, εγγράφονται το «παιδεύειν» και το «κυβερνάν» και η μεταξύ τους αλληλεξάρτηση είναι προφανής.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.