“Ό,τι είναι πολύ κοντά σου δεν το βλέπεις”, αναφέρει μια πανάρχαια ρήση σοφίας. Μπορεί η “φαστφουντάδικη” νοοτροπία μας να μας έχει απομακρύνει από τα μυστικά της γαστρονομίας αρχαιότερων εποχών, δεν υπάρχει, όμως, καμία αμφιβολία πως η διατροφή εξακολουθεί να καθορίζει τόσο την επιβίωση όσο και την ποιότητα της ζωής μας. Ίσως, δεν υποψιαζόμαστε καν ότι το τι και πώς τρώμε διαμορφώνουν την καθημερινότητά μας και, κατ’ επέκταση, την ίδια μας την ύπαρξη πάνω στη Γη.
Σε μια εποχή που η παγκοσμιοποίηση αλλάζει πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα, οι διατροφικές συνήθειες των λαών αντανακλούν την πάλη ανάμεσα στο παλιό και στο καινούριο. Αρχαίες παραδόσεις που, μεταξύ άλλων, ορίζουν τον άνθρωπο ως τροφή για κάποιες άλλες ανώτερες μορφές ζωής αποκτούν νέο νόημα.
Οι Α. Αντωνιάδης, Θ. Βέμπος, Σ. Ελμάζης, Μ. Κιουλάφα, Μ. Κοσάνοβιτς, Π. Κουμεντάκης, Ε.-Α. Κωστάκη, Σ. Μακρής, Σ. Μαργαριτίδου, Γ. Μηνούδης, Χ. Ντικμπασάνης, Β. Συκιώτης, Κ.-Μ. Τσαροπούλου και Δ. Τσινικόπουλος ερευνούν, αναλύουν και παρουσιάζουν τις διαστάσεις ενός από τα πιο επίκαιρα και σύνθετα θέματα του ανθρώπινου πολιτισμού.
