Μεσαιωνική Σοφία (Τρίτομο) Αλχημεία – Ιπποσύνη – Μυστικισμός

Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ
Το μονοπάτι προς την αθανασία είναι τραχύ και μόνο λίγοι το βρίσκουν. Οι υπόλοιποι περιμένουν τη Μεγάλη Ημέρα όταν οι τροχοί του σύμπαντος θα σταματήσουν και οι αθάνατες σπίθες θα διαφύγουν από τα περικαλύμματα της ουσίας. Συμφορά σε εκείνους που περιμένουν, γιατί πρέπει να επιστρέψουν πάλι, χωρίς να έχουν συνείδηση και χωρίς να γνωρίζουν, στον σπόρο των άστρων, και να περιμένουν μία νέα αρχή.
ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
Η μεγάλη γιορτή τους ήταν ο έρωτας, ο οποίος χρύσωνε όλες τις χαρές τους. Ο Έρωτας τους έφερε ως εκδήλωση τιμής τη Στρογγυλή Τράπεζα και όλη τη συντροφιά της χίλιες φορές την ημέρα. Ποια καλύτερη τροφή θα μπορούσαν να έχουν για το σώμα ή την ψυχή; Ο άνδρας ήταν εκεί με τη γυναίκα και η γυναίκα ήταν εκεί με τον άνδρα. Τι άλλο θα ήταν δυνατό να χρειαστούν; Είχαν αυτό που είχαν σχεδιάσει να έχουν. Είχαν επιτύχει το σκοπό της επιθυμίας τους.
Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ
Τα μάτια της ψυχής ανοίχθηκαν και βλέπω την πληρότητα του Θεού, δια της οποίας όντως κατανοώ όλο τον κόσμο, και εδώ και πέρα από τη θάλασσα και την άβυσσο και όλα τα άλλα πράγματα και εκεί δεν βλέπω τίποτε εκτός από τη θεία Δύναμη κατά τρόπο ασφαλώς απερίγραπτο, έτσι ώστε μέσω της υπερβολικής απορίας η ψυχή φώναξε με δυνατή φωνή και είπε: “Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος Θεό”.