Επί δεκαετία (1985-95) ο συγγραφέας δίδασκε στα πλαίσια μιας Ομοιοπαθητικής Εταιρείας την Κλασσική Ομοιοπαθητική, όπως την είχε διδαχθεί. Όταν, όμως, διαπίστωσε ότι τόσο αυτή η Εταιρεία, όσο και άλλες, εγκατέλειψαν τις αρχές της Κλασσικής Ομοιοπαθητικής και άρχισαν να εφαρμόζουν Μηχανικές Μεθόδους Διάγνωσης (Repertorising, Key-Note Prescribing, Computer Expert Systems, Complex), αποσύρθηκε από την ομοιοπαθητική εκπαίδευση. Σταδιακά ανέπτυξε την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική η οποία στηρίζεται στην Ολιστική Σκέψη και στους Συμπαντικούς Νόμους. Αυτή τη μέθοδο περιέγραψε σε διάφορα ιατρικά του βιβλία και για πρώτη φορά τη δίδαξε συστηματικά σε αυτά τα Μαθήματα Ομοιοπαθητικής του 2007.
Η Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική παρουσιάζει μια ξεχωριστή ενότητα ολιστικής θεωρίας και ολιστικής πράξης. Έχει το δικό της ολιστικό τρόπο διάγνωσης, τη δική της ολιστική Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία και τη δική της ιδιαίτερη θεραπευτική.
Δύο είναι τα μεγάλα της πλεονεκτήματα. Το ένα είναι ο τρόπος διάγνωσης που δεν χρειάζεται καμία απομνημόνευση ή εξάρτηση από το Ρεπέρτορι-Λεξικό Συμπτωμάτων και είναι ολιστικός δίνοντας έμφαση στο ψυχικό προφίλ, γι’ αυτό και είναι συναρπαστικός τόσο για το γιατρό όσο και για τον ασθενή. Το δεύτερο είναι ότι επειδή επικεντρώνεται στα μιασματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά του ατόμου σε Κατάσταση Κλινικής Υγείας, επιτυγχάνει βαθύτερη και ευρύτερη ομοιότητα και γι’ αυτό θεραπεύει και τις βαθύτερες Χρόνιες Προδιαθέσεις του ατόμου.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.