Κάιν

Ο Φάμπρ ντ’ Ολιβέ και ο Τεκτονικός Τύπος της Ουρανίου Γεωργίας. Η Πυθαγόρειος Μύησή του και η φιλοσοφική ανάπτυξη του Πυθαγορείου θεωρήματος. Ιστορικές αναφορές που επεξηγούν γιατί το κλειδί της εσωτερικής ερμηνείας της Γενέσεως της Παλαιάς Διαθήκης είχε χαθεί. Η απόκρυψη του εσωτερικού νοήματος της Γενέσεως από τους Εσσαίους και η σκόπιμη παράφρασή της. Ο ντ’ Ολιβέ ερμηνεύει την Γένεση με βάση το τριπλό νόημα των ιερογλυφικών που κληροδότησε ο Μωυσής ως ιερεύς του Οσίριδος. Τα ονόματα Αδάμ, Εύας, Κάϊν, `Αβελ, Σηθ κ.λ.π. δεν αποτελούν ιστορικά πρόσωπα αλλά συμπαντικές Αρχές, Δυνάμεις και Ιδιότητες που εξελίσσονται σταδιακά εντός του Σύμπαντος (Μακρόκοσμος) και εντός του ανθρώπου (Μικρόκοσμος). Η εισδοχή του Λόρδου Βύρωνος στους Καρμπονάρους και η μύησίς του στον Τεκτονισμό. Ο ντ’ Ολιβέ αντιτίθεται στον ”Κάϊν” του Βύρωνος όχι σε λογοτεχνικό αλλά σε φιλοσοφικό εσωτερικό επίπεδο. Ο Κάϊν και ο `Αβελ αποτελούν αντίστοιχα την επεκτατική και την συσταλτική δύναμη του Σύμπαντος. Η πρώτη υπερισχύει καταπνίγοντας πρόσκαιρα την δεύτερη για να δημιουργήσει τις μορφές. Η εσωτερική ερμηνεία της πτώσεως του Αδάμ και του πειρασμού της Εύας από τον όφι….