Από την πολιορκία και την άλωση της Κωνσταντινούπολης, το 1453, ως το ξεσήκωμα της Στερεάς Ελλάδας, το 1685.
Αν υπάρχει κάποιο έθνος στον κόσμο που μπορεί να υπερηφανεύεται για την ευγενική του καταγωγή, αναντίρρητα αυτό είναι το ελληνικό.
Η αίγλη που περιβάλλει αυτή την καταγωγή εξαγοράστηκε με σειρά μαρτυρίων και το δίπλωμα της ευγένειάς της είναι γραμμένο με αίμα. Εναντίον του έθνους αυτού ξέσπασαν φοβερές καταιγίδες, σηκώθηκαν άγρια και απειλητικά κύματα και ο μαρτυρικός αυτός λαός καταδιώχτηκε, υποδουλώθηκε, κατοίκησε μέσα σε ερείπια, κολύμπησε μέσα σε αίματα. Αλλά ο ήλιος του Ελληνισμού, που κρύφτηκε για μια στιγμή από τα ζοφερά εκείνα νέφη, δεν άργησε να ανατείλει, να σκορπίσει την καταχνιά και η μυστηριώδης δύναμή του να εξελληνίσει καθετί το ξενικό.
Από την επομένη της άλωσης, οι Έλληνες άρχισαν να αγωνίζονται για την απελευθέρωσή τους από τον τουρκικό ζυγό.
Ο Κωνσταντίνος Σάθας, υπεύθυνος καταγραφέας των αλλεπάλληλων επαναστατικών κινημάτων παντού ανά τον ελλαδικό χώρο, συνθέτει την “Ιστορία της Τουρκοκρατούμενης Ελλάδας” και ιστορεί γεγονότα, πολύ λίγο γνωστά στο αναγνωστικό κοινό, από το 1453 ως τις παραμονές της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, εκ των οποίων αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες ουδέποτε έπαψαν να αγωνίζονται για την απελευθέρωσή τους από τον τουρκικό ζυγό.
Η γλωσσική μεταγραφή έγινε στην απλή νεοελληνική, με όλο το σεβασμό προς το ύφος του συγγραφέα όσο και προς την ακρίβεια της απόδοσης των γεγονότων.
