Ο σύντομος πλατωνικός διάλογος «Ίων», που ανήκει στα έργα της πρώτης συγγραφικής περιόδου του φιλοσόφου (μεταξύ, δηλαδή, του θανάτου του Σωκράτη – 399 π.Χ. – και της επιστροφής του Πλάτωνος από το πρώτο του ταξίδι στη Σικελία – 388 π.Χ.), απετέλεσε και αποτελεί για τους μελετητές του μια πρόκληση. Δεν είναι τόσο το θέμα της γνησιότητάς του που κέντρισε το ενδιαφέρον των μελετητών, όσο το περιεχόμενό του, εφόσον θεωρήθηκε ομόφωνα ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της αρχαίας λογοτεχνικής κριτικής και θεωρίας της λογοτεχνίας. Το θέμα της γνησιότητας του Ίωνος μπορούμε να πούμε ότι δεν συζητείται πλέον. Η τελευταία αμφισβήτηση της γνησιότητας του διαλόγου από τον Moreau (1939) και η αντίκρουσή της από τον Verdenius (1943) αποκάλυψαν ότι, παρά τις επιμέρους διαφωνίες, όλοι οι μελετητές συμφωνούν σε ένα βασικό σημείο: το περιεχόμενο του διαλόγου είναι καθαρά πλατωνικό.
