Πρόκειται για εµπεριστατωµένη και διεισδυτική ανάλυση της κοινωνικής και πολιτικής δοµής του διεθνούς συστήµατος σε αναφορά µε διεθνιστικές δοξασίες και ιδεολογήµατα που ταλανίζουν τον ελληνικό δηµόσιο διάλογο. Ο ελληνικός διεθνισµός «αριστερός» και «δεξιός», αναλύεται σε αναφορά µε την κοινωνική και πολιτική δοµή του διεθνούς συστήµατος. Συνδέεται επίσης µε το φαινόµενο της παγκοσµιοποίησης, µε ζητήµατα όπως το εθνικό συµφέρον, το ρόλο του διεθνούς
δικαίου – διεθνών οργανισµών καθώς και µε τις σχέσεις µικρών και µεγάλων κρατών.
Μεταξύ άλλων υποστηρίζεται ότι «νεοφιλελεύθερες» διεθνιστικές δοξασίες λειτουργούν καταλυτικά στην παραγωγή ενός µίγµατος νεο-εξαρτησιακών ιδεολογηµάτων µε «κεντροαριστερό» µανδύα τα οποία υιοθετούν «συντηρητικοί» και «προοδευτικοί» «διεθνιστές» κάθε κοµµατικής απόχρωσης. Συγκλίσεις ή αποκλίσεις σ’ αυτό το πλαίσιο, διαµορφώνουν το µελλοντικό πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας. Ο συγγραφέας ασκεί αυστηρή κριτική για την πνευµατική τυραννία που αναπτύσσει η συµβατική σοφία της εξωτερικής µας πολιτικής.
