Μέχρι του 1966 είχα μια αισιοδοξία. Επίστευα ότι θα εδημιουργήτο και εδώ μία τουλάχιστον Πανεπιστημιακή έδρα Παραψυχολογίας και Εφηρμοσμένης Ψυχολογίας, όπως ήρχισεν από πολλού να γίνεται στα ξένα Πανεπιστήμια.
Δυστυχώς αι ελπίδες μου διεψεύσθησαν.
Αι Ψυχικαί Έρευναι πήραν τον… κάτω δρόμον. Ο Υπνωτισμός ξέφυγε από τα χέρια των ολίγων ερευνητών και κατέληξε στα χέρια ατόμων ξένων προς πάσαν επιστημονικήν έννοιαν, προς κάθε επιστημονικήν συνείδησιν.
Οι υπνωτιζόμενοι οργανισμοί -τα μέντιουμ- που ετέλουν υπό κάποιον έλεγχον δια τας επιστημονικάς έρευνας της Επιστήμης -επολλαπλασιάσθησαν ως η άμμος της θαλάσσης, χάρις εις την έκδοσιν βεβαιώσεων υπό ποικιλωνύμων σωματείων και υπογραφομένων υπό διαφόρων προέδρων μη εχόντων τα προς τούτο ειδικά προσόντα.
Ένιοι μάλιστα από τους τελευταίους, ωπλισμένοι με το θράσος της αμαθείας, θορυβούν και κορυβαντιούν για να ικανοποιούν τα «κόμπλεξ» που έχουν στο υποσυνείδητόν των, λόγω του «άγχους της μηδαμινότητος» από το οποίον κατατρύχονται.
Πολλάκις προσεπαθήσαμεν να επισύρωμεν την προσοχήν των Αρχών επάνω σ’ αυτό το κακό δια να επαναφέρωμεν εις τα χέρια των αρμοδίων, τας ερεύνας αυτάς διότι πολλά έχουν να ωφεληθούν: η Εκπαίδευσις, η Δικαιοσύνη, η Ιατρική, η Αστυνομία, κλπ. ενώ η Κοινωνία, εν τω συνόλω της, θα μπορούσε να έχη μίαν Πνευματικήν Ανάτασιν, με το άνοιγμα της θύρας της Ψυχής του ανθρώπου, το οποίον επιτυγχάνεται δια του Υπνωτισμού.
Ίσως το σημερινό κατρακύλισμα να φέρη μίαν άνοδον. […]
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.