Χριστόφορος Κολόμβος

[…] Γύρω από τη μορφή του Κολόμβου τρεμόπαιζε πάντα ένα ξεχωριστό μυστήριο, κάτι το ιδιαίτερα αμφίβολο. Του αμφισβητούν τα πάντα, το χαρακτήρα του, τη δράση του, την εξέλιξή του, τα περιστατικά της ζωής του, ακόμα και τη γέννησή του. Εφτά πολιτείες στην περιοχή της Γένοβας διεκδικούν την τιμή ότι φιλοξένησαν την κούνια του, και σ’ αυτές προστεθήκανε η Κορσική και η Γαλλία. Έχει εξακριβωθεί πως πατέρας του ήταν κάποιος φτωχός ανυφαντής – μα αυτό ο Κολόμβος προσπάθησε να το κρύψει. Η ταπεινή καταγωγή του φαινόταν ψεγάδι, και στις μέρες της μεγάλης του δόξας μιλάει για τους ευγενείς του προγόνους: μας λέει πως δεν είναι ο πρώτος που έγινε ναύαρχος στην οικογένειά του, χωρίς όμως και να το αποδείχνει· γι’ αυτό μερικοί αντίπαλοί του τον κατηγορούν πως είναι ψεύτης: μα οι άνθρωποι αυτοί έχουν πολύ μικρή φαντασία και πολύ μίζερη ιδέα για τούτη τη βαθιά, τη σχεδόν ανεξιχνίαστη φύση.
[…] (Κεφάλαιο Πρώτο)