Από την πανδημία στην κλιματική αλλαγή

Στο ανά χείρας βιβλίο επιχειρείται η ανάδειξη των σημαντικότερων νομικών προβλημάτων που προέκυψαν από τη θέσπιση του υποχρεωτικού εμβολιασμού, καθώς και η ανάλυση ορισμένων στρεβλώσεων που απεδείχθη ότι διαδραμάτισαν καίριο ρόλο στον θαυμαστό ανάποδο κόσμο της υγειοναζιστικής προπαγάνδας. Εδώ ανήκει π.χ. η μεταμφίεση της απειλής σε κίνητρο, της τιμωρίας σε πατερναλιστική προστασία και του θανάσιμου ρίσκου σε καθήκον αλληλεγγύης.
Επιπλέον, καταδεικνύεται η κοινή φιλοσοφία που διέπει την καταπολέμηση της πανδημίας και της κλιματικής αλλαγής ως κρίσεων παγκόσμιας εμβέλειας. Αμφότερες εργαλειοποιούνται ως μπαμπούλες από τα συντονισμένα τρομοκράτη της νέας, εποχής, ώστε να δικαιολογούνται τα εκάστοτε δρακόντεια μέτρα που είναι συνήθη σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Εκκινώντας από αυτό το δεδομένο, ο συγγραφέας εξετάζει την εφαρμογή τους σε φόντο μιας ήδη εξαγγελθείσας «παγκόσμιας δημοκρατικής κυβέρνησης» με ενιαία διαχειριστική πολιτική, γλώσσα και θρησκεία. Ταυτοχρόνως, εφιστά την προσοχή του αναγνώστη στον κίνδυνο να πρόκειται για μια ακόμη παραπλανητική ετικέτα του ανάποδου κόσμου μας, κάτω από την οποία κρύβεται επιμελώς ο όρος «Παγκόσμια Δικτατορία».
Για την κατανόηση των μεθόδων που χρησιμοποιούν τα σύγχρονα τρομο-κράτη προκειμένου να καθυποτάξουν τους βρεφοποιημένους λαούς, γίνονται συσχετισμοί με διάσημα πειράματα του παρελθόντος (π.χ. Milgram, Zimbardo) αλλά και με τεχνικές Κινέζων και Γάλλων βασανιστών εναντίον αιχμάλωτων στρατιωτών (βλ. ιδίως το διάγραμμα Biderman).
Το βιβλίο ολοκληρώνεται με αναπτύξεις που αφορούν τον τρόπο αντίδρασης των πολιτών ενάντια στο ιατροφασιστικό καθεστώς. Σε αυτό το πλαίσιο εξετάζεται η παθητική αντίσταση, ως κεντρικός πυλώνας της οποίας προβάλλεται το επικοινωνιακό εμπάργκο (κλείσιμο της τηλεόρασης), αλλά και η επιδημική διάδοση της αλήθειας ενάντια στη συστημικη προπαγάνδα. Έκφανση της τελευταίας είναι όχι μόνο η απαξιωτική ονοματοδοσία (name calling) αλλά και η εκκλησιαστική τρομοκρατία σε βάρος των αντιφρονούντων.