Απομυθοποίηση της ελληνικής μυθολογίας

Κυκλοφορεί

Σήμερα ? ?ρος «μ?θος» ?χει πιθανόν ?ρνητική σημασία, ?ποδηλώνοντας τήν ?λλειψη α?θεντικότητας καί ?ξιοπιστίας. ?στόσο δέν πρέπει νά θεωρο?με ?τι ο? ?λληνες πίστευαν ?κράδαντα στούς μύθους ? τούς προβλημάτιζαν ?διαίτερα. Κατά π?σα πιθανότητα, ?πως συνέβαινε καί μέ κάθε θρησκεία ? μέ προφορικές πηγές, ?ρισμένοι πίστευαν τούς μύθους καί ?ρισμένοι τούς ?γνοο?σαν. ? χαρακτήρας τ?ν μύθων ?ταν σίγουρα θρησκευτικός καί ?κπαιδευτικός, ?μως ε?χαν ?πίσης καί ψυχαγωγικό ρόλο. Τό μόνο σίγουρο ε?ναι ?τι ο? μ?θοι ?ταν ?ξίσου ο?κε?οι καί γνωστοί σέ μεγάλο ε?ρος τ?ς ?λληνικ?ς κοινωνίας χάρη στή μεγάλη παρουσία τους στήν τέχνη, ε?τε μέσω τ?ν ?γαλμάτων σέ δημόσια κτήρια ε?τε μέσω σκην?ν ζωγραφισμένων πάνω σέ ?γγε?α. ?ν καί δέν ?π?ρχε ε?ρε?α γνώση γραμμάτων, ? διάδοση τ?ν μύθων γινόταν στήν ?ρχή προφορικά, πιθανόν ?πό Μινωίτες καί Μυκηναίους ποιητές ?πό τόν 18ο α?ώνα π.Χ. καί ?πειτα. ? κατ’ ?πανάληψη ?φήγηση ?νός μύθου τόν ?κανε πιό πλούσιο, μέ σκοπό νά ?νισχύσει τό ?νδιαφέρον το? κοινο? ? νά ?νσωματώσει τοπικά γεγονότα καί προκαταλήψεις. Ε?ναι ?πίσης πιθανό ?τι ? ?φήγηση τ?ν μύθων βασιζόταν σέ συγκεκριμένους κανόνες καί ?τσι τό κοινό πού γνώριζε τό ?ντικείμενο μπορε? νά μήν δεχόταν ?πί τούτου διασκευές σέ ?ναν γνώριμο μ?θο